Een vrouw zei eens tegen mij: “Wat zou het heerlijk zijn als mensen mij zouden nemen zoals ik ben, met alles erop en eraan. Dan zouden ze de moeite nemen om niet alleen naar mij te kijken, maar mij ook te zien. Niet alleen naar mij luisteren, maar mij ook horen.
Dan zou ik gewaardeerd worden voor wie ik ben in plaats van voor wat ik doe, wat ik bezit of wat ik kan. Dan zou de intentie achter mijn soms onhandig gedrag worden herkend in plaats van genegeerd.
En als ik er nou zo over nadenk, dan geloof ik dat door deze acceptatie meer aangemoedigd voel om het beste van me te laten zien; ik zou dan heel gemakkelijk en spontaan durven om … eigenlijk alles!”
Wat denk je…
… zou dat ook iets voor jou zijn om te worden gehoord, gezien, gewaardeerd en geaccepteerd? Om te worden beoordeeld op je bedoeling in plaats van je gestuntel en dat je zoveel herkansingen zou krijgen als je nodig hebt om te laten zien wie je echt bent?
- Hoe zou dat voelen?
- Hoe zou dat doorwerken in je dag?
- Als het dagelijks zou gebeuren, wat zou dat voor je betekenen?
- Als het je hele leven zou gebeuren, hoe zou je leven dan zijn?
Acceptatie is in essentie iemand nemen zoals hij is. Deze acceptatie maakt dat je zonder voorwaarden bent, dus zonder… … eerst moet je mij aardig vinden, ter wille zijn, het met me eens zijn, mij accepteren zoals ik ben…
De ander accepteren is onvoorwaardelijk liefde betonen.
Kijk nog eens naar je antwoord op de vraag hier boven ‘Als het je hele leven zou gebeuren, hoe zou je leven dan zijn?’
- Wat een cadeau zou het zijn als iemand je dat gaf!
- En wat een cadeau als je dat aan iemand geeft!
Accepteren is onvoorwaardelijk liefhebben
- Beseffen dat het gedrag van een ander NIET hetzelfde is als wie hij of zij in wezen is.
- Zonder oordeel kunnen horen en zien wat de ander bedoelt.
- De ander laten weten dat je hem of haar hebt gehoord en gezien.
Geef wat je wilt ontvangen
Je kent het vast wel: je loopt op straat en iemand komt je tegemoet; je glimlacht en knikt en meteen ontvang je een stralende glimlach terug.
Het is zo gemakkelijk om te vergeten hoe het leven werkt: je krijgt wat je geeft. Soms letterlijk en onmiddellijk, soms later of in een andere vorm.
De snelste manier naar geluk en tevredenheid is daarom je bezig te houden met anderen gelukkig of tevreden te maken. Of hem of haar te waarderen voor wie hij is, in plaats van wat hij doet.
Steen in de vijver
De ander accepteren zoals hij of zij is, doet goed, niet alleen voor de ander maar ook voor jezelf. En het heeft een effect zoals de steen in de vijver: het werkt door op je omgeving en op die van de ander.
En het omgekeerde is ook waar: oordelen en veroordelen werkt op dezelfde manier!
December is de maand van de terugkeer van het licht, kerstsfeer en cadeaus. Vrede op aarde…
Hier is een manier om vrede te stichten, eerst in jezelf en daarna om je heen.
- Ga rustig zitten en gebruik je ademhaling om met je aandacht naar binnen te gaan.
- Zet de ander in gedachten op een stoel tegenover je, op een afstand die goed voelt.
- Maak een intentie om de ander te ‘horen’ en ‘zien’.
- Ervaar dan in gedachten het lastige gedrag: zie het, hoor het blijf het ervaren zonder te oordelen.
- Gebruik je ademhaling om ontspannen te blijven en te observeren.
- Als de emoties toch ‘toeslaan’, blaas ze dan uit en herhaal je intentie.
- Ga door tot je tevreden bent.
We denken vaak dat we in ons eentje niet zoveel invloed kunnen uitoefenen, zeker niet op de wereld in het groot.
Maar als je er even bij stilt staat is dat niet waar, kijk maar naar grote namen zoals Nelson Mandela of Rosa Parks, de zwarte vrouw die in de Verenigde Staten als eerste in opstand kwam tegen de rassenscheiding in de bus.
Zij laten zien dat elk leven er toe doet en dat elk leven goed kan doen.
Mijn vader zei altijd ‘Verbeter de wereld, begin bij jezelf!”
Laten we dat maar doen: beginnen onszelf te accepteren zoals we zijn, ondanks dat ons gedrag niet altijd volmaakt is.
Groeten van Monique.