De gebeurtenissen op het wereldtoneel kunnen niemand nog ontgaan en iedereen wordt op er de een of andere manier door geraakt. Hoe je door iets wordt geraakt is eigenlijk heel persoonlijk, omdat het afhangt van hoe je iets ziet, waarneemt.
Ervaar het maar: denk eens aan de aanslagen in Europa de laatste tijd, de beelden, de informatie die je hebt gehoord of gelezen.
Merk je hoe je onmiddellijk een zwaar gevoel in je buik krijgt en misschien ook bij je hart? Je buik weerspiegelt angst zoals de buikpijn van kinderen die niet naar school willen: ze zijn bang voor iets en hebben buikpijn.
Haal een paar maal diep adem zodat dit gevoel verdwijnt.
Ga nu met je aandacht naar binnen, naar je hart en stem dan af op de aanslagen in Europa van de laatste tijd. Voel je het verschil?
Van zoveel ellende voelt mijn hart zwaar, maar als ik mijn aandacht bij mijn hart weet te houden voel ik geen angst. De zwaarte in je hart is het gevoel van compassie en liefde. In dat gevoel zitten nuances, bijvoorbeeld zorgen over hoe het verder moet, medeleven met de slachtoffers. Maar ik ervaar geen angst en ik ervaar de vrijheid om een keuze te maken: wil ik dit vanuit angst of vanuit liefde bekijken?
Als ik eerst naar mijn hart ga is er dus ruimte om te kiezen en af te wegen. Ik laat me niet meeslepen in de – collectieve – angst en dreiging. Dat voelt als persoonlijke kracht: ik ben er ook nog en heb een mening en een keuze.
Een eigen mening hebben is soms best lastig
Vaak verschilt je eigen mening vanuit je hart, met dat wat ‘men’ in de wereld ervan vindt. In het algemeen is de informatie van de buitenwereld gekleurd door belangen die niet noodzakelijk mijn belangen zijn. Het wordt een probleem als ik mijn eigenwijsheid negeer en tegen mijn eigen wijsheid inga.
Jaren geleden heb ik besloten om niet langer te stemmen. Na afloop van de verkiezingen was ik altijd weer teleurgesteld dat verkiezingsbeloftes niet werden waargemaakt. Mijn vertrouwen in de politiek was op een nulpunt. Ik had het al zo vaak meegemaakt dat ik de politiek niet langer vertrouwde en er niet meer aan mee wilde doen.
Op zichzelf was deze keuze niet ingewikkeld want het was gewoon mijn eigen ervaringen. Het werd pas lastig toen ik vanuit mijn omgeving reacties kreeg zoals ‘maar dan gaat jouw stem naar de andere kant’. Mijn reactie was dan altijd ‘misschien is dat zo, maar ik wil me niet langer laten bedonderen!’
Ik herinner me nog de stress die gaf om voor mijn eigen mening te blijven staan, maar ook de enorme trots dat ik mijn eigen mening durfde te volgen.
De relatie tussen het wereldgebeuren en je innerlijke wijsheid volgen
Veel mensen voelen zich machteloos om iets te veranderen aan de grote problemen van onze tijd. En zoals ik het zie stop je die machteloosheid door je eigen mening te formuleren. Daarmee creëer je voor jezelf een gevoel van kracht en eigenheid. Dat maak je een sterker mens, die andere sterke mensen aantrekt.
Stel je voor, in het voorbeeld van niet meer stemmen, dat alle mensen die er zo over denken elkaar vinden. En dat al deze mensen kiezen om niet langer te stemmen. Zouden er dan nog lang politieke partijen blijven bestaan? Zou de politiek van alledag dan gewoon door kunnen gaan? En wat gebeurt er bij de volgende verkiezingen? Hoezo machteloos?
Waar het in het hele verhaal voor mij om gaat, is je te laten ervaren dat je innerlijke wijsheid ook je kracht is. En dat je een keuze hebt om je te laten meeslepen door angst en bedreiging, of jezelf daaruit te tillen door je hart te raadplegen.
Ik zeg niet dat het makkelijk is, maar voor mijzelf is het wel de weg van kracht en een positieve bijdrage leven. En dat vind ik een van de belangrijkste dingen in mijn leven.
- Wat is voor jou het belangrijkste?
- Wat is er voor nodig om dit te volgen?
- Wat heb je nodig om meer gemoedsrust te hebben en positieve verwachtingen voor de toekomst?
- En hoe ga je daarvoor zorgen?
Je eigen antwoorden vinden op deze vragen is belangrijk; je kunt elkaar helpen door in een reactie een ervaring te delen of een vraag te stellen.
Ik wens je veel gemoedsrust. Tot volgende week, dan vertel ik je iets meer over waar de Keshe Foundation mee bezig is. Heel hoopgevend!
Groeten van Monique.