Emoties regeren ons dagelijks leven doordat ze alle keuzes bepalen die we maken. Ze zijn zo gewoon als ademhalen en je besteedt er meestal pas aandacht aan als je er last van krijgt.
… bij welke emoties je ervaart bij het lezen van het bovenstaande. Voel je je ertoe aangetrokken, of vraag je je af of je dit blog verder wilt lezen? Dat is een emotie!
Als mijn handen bezig zijn met iets vast te houden, kan ik niets geven en ook niets ontvangen.
Dorothy Sölle.
Kijk eens terug naar een periode in je leven waarvan je achteraf kunt zeggen dat je er veel van hebt geleerd. Voor sommigen is dat een ernstige ziekte, het verlies van een dierbare, gepest worden, financiële tegenslag of soortgelijke drama’s in mensenlevens.
Niemand verheugt zich op dit soort ervaringen en meestal hebben we er grote moeite mee. Toch heb ik vaak van mensen gehoord dat ze achteraf zeiden ‘Hoe moeilijk het ook was, ik had het niet willen missen!’ Lees “Een open hart en een open mind” verder
Afgelopen zondagochtend zat ik het nieuws op teletekst te lezen en het was weer ellende, geweld en oorlog. Ineens voelde ik me daar zo naar over dat ik de tv uitzette en een paar keer diep ademhaalde. Daarmee kwam ik weer bij mezelf, in mijn hart en na nog een paar keer ademen was ik weer rustig en vredig.
Toen keek ik naar buiten en zag dat het een schitterende nazomerdag was. Het was bijna windstil met de bekende zondagsochtendrust in ons ontspannen wijkje.
Toen ik dat vergeleek met alles wat ik op teletekst had gelezen, kon ik alleen maar heel dankbaar zijn voor deze schitterende zondagochtend. En weet je wat, toen voelde ik me onmiddellijk geweldig!
Misschien ken je dat wel, dat je binnen een paar dagen, of zelfs op één dag, steeds hetzelfde onderwerp tegenkomt. Een vriendin van mij bijvoorbeeld is een grote fan van hangbuikzwijntjes. Gisteren kwam ze deze schatjes op drie verschillende manieren tegen, zowel in het echt als in de computer. Ze vond het opmerkelijk en was er blij mee.
Dit verschijnsel heet synchroniciteit: niet logische- maar wel betekenisvolle samenhang. Ik heb geleerd hier op te letten want meestal vertelt zo’n ervaring me iets belangrijks.
De laatste tijd kom ik vaak situaties tegen waarin iemand zichzelf erg laag inschat. Ze zijn ontevreden over hun talenten, hun uiterlijk, wat ze hebben bereikt in het leven, wat ze als mens waard denken te zijn en vooral dat ze zichzelf nou niet meteen iemand vinden om van te houden.
Hoe zit dat bij jou?
Welke van de twee afbeeldingen is het meest spiritueel denk je? En waarom denk je dat? Interessant, nietwaar?
Onze opvoeding heeft ons geleerd dat er een verschil is tussen spiritualiteit en materialisme. En er zijn ook voorwerpen die als spiritueel worden beschouwd en andere meer als aards. En dan is er ook nog je gedrag, je keuzes wat je vooral belangrijk vindt in je leven.
Voor sommige mensen is spiritualiteit iets dat te maken heeft met helderziendheid, contact met overledenen, het ongeziene en het is vooral niet wetenschappelijk en dus vaag en ‘soft’. Lees “Spiritueel… wat is dat?” verder
De kracht van meditatie en intentie
Bij het woord meditatie haken mensen vaak af. Ze denken dan aan zweverige types die met gesloten ogen naar vreemde muziek luisteren in een wolk van wierook en ook nog in kleermakerszit op een oncomfortabel houten bankje.
Wel, zo kun je ook mediteren maar het kan ook veel gewoner, sterker nog we doen het regelmatig …
Gisteren hoorde ik Carolyn Evers in haar wekelijkse (helaas Engelstalige )BBS radio show zeggen: een fout maken is menselijk, vergeven is goddelijk. En ik wist meteen dat dit het thema van het blog van deze week moest zijn.
Mensen maken zoveel fouten: met zichzelf, met elkaar en met de mensheid. Aan de lopende band gaan we in de fout, met alle gevolgen van dien. Hoe moet je daarmee leven?
Ik ken veel mensen die diep vanbinnen heel erg boos zijn over alles wat ze is aangedaan, vaak in de eerste helft van hun leven. De suggestie dat je de daders zouden kunnen vergeven roept vaak afwijzing op of zelfs woede. ‘Hoezo vergeven? Ik ben het slachtoffer! Laat hem maar de eerste stap doen’.
Vorige week heb ik weer met veel plezier de film Intouchables op tv gezien. Deze Franse film vertelt het waargebeurde verhaal van een geheel verlamde Franse aristocraat Philippe, die een vriendschap opbouwt met de, uit een buitenwijk afkomstige, Driss.
Klik hier als je meer over de film wilt weten.
Wat me vooral aanspreekt in de film is dat de twee hoofdrolspelers elkaar even veel te bieden hebben, even waardevol zijn voor elkaar. Uiteraard heeft Philippe zorg nodig van Driss, dat is zijn werk en daarvoor wordt hij betaald. Maar Philippe geeft Driss van alles zoals van aandacht, humor, meegaan met de rebelse kant van Driss tot een introductie in de kunstwereld.
Dankzij hun relatie, die uitgroeide tot een levenslange vriendschap, worden ze beiden meer mens en vooral meer gelukkig.
Vorige week spraken we erover, of je het type bent waarvoor het glas altijd halfvol is of halfleeg.
Iemand vertelde mij dat hij had ontdekt hoe hij ervoor zorgt dat zijn glas altijd halfleeg is, namelijk door tegen zichzelf te zeggen ‘je weet maar nooit wat er mis kan gaan’. Elke intentie om zijn glas halfvol te krijgen liep stuk op dat ene zinnetje: je weet maar nooit wat er mis kan gaan.
Zo’n terugkerend zinnetje is een diepgewortelde overtuiging over de werkelijkheid. Objectief gezien hoef je geen gelijk te hebben, maar voor jou is het werkelijkheid.
En weet je wat: elke overtuiging dient een doel. Daarover straks meer.
Hoe sterk je je voelt en hoe krachtig, hangt af van je gevoelens en emoties.
Het is lastig om echt je kracht te ervaren als je bang, boos of sacherijnig bent. En als je een topdag hebt waarop je je vrij, blij en optimistisch voelt, voel je je vanzelf ook krachtig. Dat is een dag waarop je als het ware de hele wereld aan kunt.
De sleutel tot je persoonlijke kracht is dus gelegen in het hebben van positieve gevoelens. Hoe kom je daaraan?
